H - N G M - N

همین الان آخرین پروژه ترم را ارسال فرستادم.

حالا چطور به تو فکر نکنم؟

ترم عجیبی بود. شاید یکی از عجیب ترین چهار ماه عمرم.

به گمانم اولین بازی سه بعدی رسمی ای بود که می‌ساختم. یک اول شخص ترسناک. ولی اصلا ترسناک نشد.

فکر کنم بیشتر اعصاب خورد کن باشد.

ولی خوشحالم که خانه را گرفتم. در این چهار روز خانه به اندازه چهار ماه خوابگاه کار کردم.

امیدوارم ادامه بدهم.

H - N G M - N...

ساختن چه زیباست. چقدر عجیب که در این چند روز توانستم بسازمش. باورم نمیشد و میدانی این انجام دادن در حین باور نکردن و ساختنش و افت و خیرهایش است که دوست دارم. انگار خودش یک بازی است. پر از پازلهای حل نشده، پر از جاهایی برای گشتن، پر از باس‌هایی که هیچوقت فکر نمیکنی میتوانی شکست‌اشان بدی ولی بالاخره پیروز میشوی. یادمیگیری و لذت میبری و پیشرفت میکنی و خودت را غافلگیر میکنی. گاهی هم او تو را غافلگیر میکند. و تو باید اجازه بدهی که واردت شود. به صدایش گوش کنی. و لحظه‌ای هست که او از تو جدا میشود و تو او را میزایی، و احساس میکنی که مال توست. دوستش داری همانطور که مادر فرزندش را دوست دارد. و برزگش میکنی و وارد جامعه‌اش میکنی و دیگران میبیینندش. و نقطه‌ای هست که تو باید رهایش کنی. بگذاری برود و در قلبت و در ته درایو اف نگهش داری. اما هنوز که آن وقت نشده نه؟عاشق شغلی هستم که هنوز ندارمش. H - N G M - N...ادامه مطلب

بعد از 9 ساعت مسیر طولانی و خواب‌های منقطع رسیدم به شهری که الان آرزو میکنم اینجا نبودم. نمیخوام کسی رو ببینم. هیچکس، مخصوصا تو. احساس ضعف میکنم. دوباره میخوابم. 14 ساعت بی وقفه. بیدار میشم و دوباره میخوام بخوابم. میخوام قایم شم. فرار کنم به جایی که بودم. نمیتونم باهات مواجه شم.میخواستم کادوی تولدت رو بخرم ولی ضعبف تر از اونم که بتونم. میخوام نامه ام رو کامل کنم ولی دست اجازه نمیدن که بازش کنم و دوباره بخونمش. نمیخوام به کسی بگم من اینجام. میخوام حل شم. H - N G M - N...ادامه مطلب